Karabük’te ‘Konyalı Apo’ olarak bilinen Abdullah Özyıldırım, Karabükspor’un efsane isimleri ile birlikte yaşadığı anıları anlattı.
KARABÜK – PALA EROL-CUMAYANI KAMPI
1969 yılı..
D.Ç Karabükspor’un kamp yeridir Cumayanı…
O yılların şartlarına göre iyidir.
Futbolcular boş zamanlarında, kağıt, tavla oynarlar,
her kesimde yaygın oyun
dağ, şehir, meyva oyunu oynanır..
Bir harf belirleniyor o harfle başlayan meyvenin ismini herkes önündeki kağıda yazıyor..
G’den meyva ismi yazılacak. .
Sıra Pala Erol’a gelmiş, GAVUN demiş..
Futbolcular gülmeye başlamış..
-Ne gülüyonuz GAVUN değil mi GAVUN işte..
Yıllar sonra üst geçitte Berber Metin’in dükkanındayız, Bebe Metin de var..
Napalım, napalım derken, Palayı arayalım kafa yapalım dedik..
Metin’in sabit telefonundan aradım ..
Telefonu açtı…
Sesten tanıdı.
-Ne var, bütün kitapsızlar orada de mi?
-Erol abi çayına oyun oynadık da sana danışalım dedik, iki Metin de burda..
-Eee nolmuş ?
-Abi meyvelerden G harfiyle başlayan bi meyve yazdım kabul etmiyorlar..
-Ne yazdın?
-GİŞNE
-Hassittir lan GİŞNE olur mu, VİŞNE olacak..
-Niye abi yıllar evvel senin KAVUN, GAVUN oluyo da bizim VİŞNE niye GİŞNE olmasın..
-Lann olum iş verip durmayın lann, gelirsem oraya, kitapsızlar..
***
KARABÜK – ÇETİN GÜNEY – DEMİRAY YÜCE – MAHİR ACAR – PALA EROL
Demiray ve Mahir ağabey sohbetteler, haliyle konu futbol..
Ayı Durmuş’tan sonra Münir Hoşkan’ı da kaybetmişiz..
Demiray, Mahir ağabeye;
-Mahir kendine dikkat et, hep sağ bekler ölüyor. .
Mahir durgunlaşır..
Demiray ağabey, ortalığı yumuşatmak için,
-Ne üzülüyon aslanım, Palaya geri pası verirsin, üzüldüğün şeye bak..
Gülüşürler .
Espri hoşuma gitti, çarşıda Palayı gördüm, olayı anlattım..
-O geri pasını tutarsam anam avradım olsun, gelişine direkt Çetin’in önüne. .
İçimden vayy pala espriyi anlamış dedim..
Çetin hocayla Genclikspor’da görev yapıyoruz, olayı anlattım bozuldu..
-Ara şu kitapsızı..
Aradım…
Pala, sert sert bağırarak
-Ne var, noldu?
-Çetin hoca görüşecek. .
-Palaaa, lan benden ne istiyon kitapsıız, hayatında sağ açığa uzun degaj yaptın mı? oynasana oluum önündekilere, beklere..
***
KARABÜK – ÇETİN GÜNEY – PALA EROL – BEYLERBEYİ MAÇI..
Çocuklar ilkokula başladığında, adını soyadını, düzgün ve eksiksiz yazması önemliydi..
Ödev verilirdi, adını soyadını yüz kere yazacaksın, minicik eller yorulurdu..
1969 yılı..
Gelelim İstanbul’daki Beylerbeyi maçına..
Palanın çocuğu olacaktır..
Bugün ilk golü kim atarsa, oğlum olursa, golü atanın ismini verecem, der..
Kaptan Çetin çalımlarla sağdan girer, kaleciyle karşı karşıyadır, vursa gol olacak..
Kafasını kaldırıp bir bakmış Sabahattin boşta, ona çıkarır, Sabahattin boş kaleye atar..
Herkes sevinir, birbirlerine sarılırlar, Kaleci Pala hariç..
Pala, kaleden bağırır. .
-Çetiiiin niye pas veriyon, kendin atsanaaa.
Oğlu olur Palanın, verdiği sözü tutar, Sabahattin’in yanına, kayınpederinin de ismini ekler, Sabahattin Hayri olur..
Sabahattin Hayri Özen, on dokuz harf..
İsmini yüz kere yazarken ne çekmiştir yavrusu..
1874
